Луқма аз бахши «Лаку Пак»

Низои хонаводагӣ. Шавҳар аз дасти занаш раҳо шуда зери диван медарояд. Зан:
-Баро мегӯям.
-Не, намебароям.
-Баро ба хубӣ?
-Не, гуфтам не.
-Охирин бор такрор мекунам, баро.
-Дар хона кӣ хуҷаин-а? Не, гуфтам пас маълум мешавад, ки намебароям.

Луқма аз бахши «Аралашбод»

Аз сӯҳбати ду зан:
-Дугонаҷон, се калимаи дӯстдоштаи ман, ки шавҳарам такрор мекунад чист медонӣ?
-Туро дӯст медорам!
-Наёфтӣ. Мон, худам мешӯям.